Ona przyciągała wzrok oryginalnymi strojami, czasem uszytymi z zasłon okiennych. On nosił się z klasyczną elegancją, był wycofany, zazwyczaj milczący. Hanna i Gabriel Rechowiczowie. Sztuka stanowiła dla nich odskocznię od szarzyzny PRL-u. Tworząc mozaiki i freski, wykorzystywali materiał na pozór nieefektowny - kamienie, potłuczoną ceramikę, bryłki szkła; układali z nich kompozycje zmieniające oblicze Polski Ludowej, jak choćby mozaikę w Domu Chłopa (obecnie hotel Gromada). Minęły lata, Rechowicze odeszli w niepamięć i dopiero niedawno media zachwyciły się ocaloną dokumentacją fresku w warszawskim barze Frykas w Supersamie, zburzonym w 2006 roku.
Książka Cegielskiego - sama w sobie będąca mozaiką - to spacer śladami dzieł zagubionych w czasie, subiektywna historia Polski od lat dwudziestych do dziś, a także historia relacji pomiędzy władzą a artystami. Opowiedziana przez Rechowiczów oraz Andrzeja Wajdę, awangardowy duet KwieKulik, Szymona Bojkę i Abrahama Zemsza.
Próba ocalenia pamięci o Hannie i Gabrielu Rechowiczach jest reportażem, esejem, powieścią biograficzną, w której Max Cegielski rekonstruuje losy swoich bohaterów, a zarazem szuka swoich korzeni.
UWAGI:
Na s. red. ISBN błędnie przypisany książce: 978-83-7747-538-6, ISBN właściwy na obwol. Bibliogr. s. 408-[413].
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
